عیار بتن به نسبت مواد اصلی موجود در مخلوط بتن اشاره دارد. این نسبت‌ها به صورت وزنی یا حجمی (حجم مواد به حجم کل مخلوط بتن) اعلام می‌شود. عیار بتن تأثیر مستقیمی بر خصوصیات مخلوط بتن و در نهایت بر خصوصیات نهایی بتن دارد.
در مخلوط بتن، مواد اصلی عبارتند از:
1. **سیمان**: ماده اصلی مسئول اتصال دانه‌های مختلف در بتن و ایجاد مقاومت.
2. **آب**: برای افزایش کارایی سیمان و به وجود آوردن خصوصیات چسبندگی و جاری شدن مخلوط بتن.
3. **شن و ماسه**: موادی که به عنوان مصالح فیلر و تشکیل‌دهنده دانه‌ها در بتن عمل می‌کنند.
4. **آهک، پوزولان‌ها و سایر افزودنی‌ها**: ممکن است برخی از مواد اضافی نیز به مخلوط بتن افزوده شوند تا خصوصیات خاصی ایجاد شود.
نسبت مواد مختلف به یکدیگر بر اساس وزن یا حجم مخلوط بتن در معیارهای عیار بتن مشخص می‌شود. مثلاً یک عیار بتن معمولاً به صورت "۱:۲:۴" نمایش داده می‌شود که به ترتیب به نسبت سیمان، شن، و ماسه اشاره دارد. این نسبت‌ها بستگی به نوع پروژه و نیازهای مختلف دارند و در استانداردهای بتن معمولاً تعیین شده‌اند.
